zondag 14 juli 2013

Zevende dag 11 juli, van Garganville - Marboué, 125 km

Verkoudheid wil niet echt over gaan, wederom lang liggen hoesten, gelukkig kon Alie wel slapen, een rare kriebelhoest waar je als je even flink ademhaalt geprikkeld wordt om te hoesten. In mijn dromen droomde ik dat ik moest hoesten, ondanks dat ik moeite deed om het niet te doen. Gelukkig zakte het af en om een uur of drie heb ik flink door kunnen halen.
Ontbijt was erg vreemd, een broodmandje met stokbroodpuntjes en boter met een kop thee. Te weinig om op te fietsen.
Ze waren buiten bezig een hok te maken, er was geen cementmolen, dus alles werd handmatig omgeschept, ging allemaal wat onhandig, op z'n frans dus.






Over de Seine via een erg drukke weg, vorige keer hadden we een andere route, kan mij herinneren via een woonwijk en een speciale hangbrug, hebben toen wel lang moeten zoeken om weer op de route te komen, dit keer weer in een keer.




Toen we weggingen was het fris, bewolkte lucht en geen zon, vreemd als je dat altijd gewend bent. Tegen de middag kwam de zon en werd het weer warm, truien uit. Fietsen ging wel weer gemakkelijk door de harde wind. Omdat we niet goed ontbeten hadden kregen we om 11:00 uur al weer honger en zochten een café, ook nu weer lang moeten wachten voordat we in een plaats kwamen waar je een kopje koffie kon drinken, om een uur of 11 kregen we al honger, tien uur vertrokken, het broodje was dus duidelijk onvoldoende. In Bourdonnee een eerste stop, 43 km.








Daarna ging het beter, nog erg rustig door het prachtige landschap met veel bloemenvelden. Nog veel op en neer gaan, dan weer kort steil klimmen en lang afdalen, dan weer langzaam stijgen en kort afdalen. Een stuk nog langs een prachtig bos, heerlijk rustig, alleen de vogeltjes waren te horen.
Veel wielrenners weer die je groeten, maar dit keer ook padvinders of kinderen van clubs, die spontaan met z'n allen voor je gaan zingen.
















Mooie picknickplaatsen.



Hier zagen we voor het eerst dat het graan van de velden gehaald werd, waarschijnlijk is het hier warmer en alles rijp om geoogst te worden.


Men is al druk bezig met de voorbereiding van de Nationale feestdag in Maintenon.
Fraai kasteel en oud aquaduct. Helaas geen tijd voor om dat te gaan bekijken, want we wilden oude vrienden van tante Corrie bezoeken.



Na Maintenon kwamen we ook de hunnebedden weer tegen, Change.






De wegmarkering werd met de hand geschilderd.



Steeds meer kwamen we bij en over de Le Loir, het kleine beekje. La Loire komen we pas bij Tours tegen en vandaar gaan we dus langs de rivier naar Nantes.



Uiteindelijk kregen we de kathedraal van Chartres te zien, eerst twee kleine torenspitsjes en later de hele kathedraal, die uitkijkt over het weidse landschap.



Chartres in, nog wat foto's in en buiten de kerk gemaakt, lekker terrasje genomen.












Nog 1825 km lopen staat hier en dan ben je in Santiago. Denk het niet. Voor ons zullen het wel wat meer km worden.



Vanaf een terrasje gebeld naar de kennissen van tante Corrie of zij thuis waren en of we langs konden komen. Was helemaal goed en we konden ook blijven slapen, moesten dan alleen nog 45 km rijden. Als jullie voor 8 uur komen kan je nog meeëten.

Was weer zoeken om de stad goed uit te komen, maar is uiteindelijk na een keer omrijden gelukt. We deden ons uiterste best om er op tijd te zijn. Stevig doortrappen, maar we kregen wel in de gaten dat het met die heuvels niet zo makkelijk gaat, zeker aan het einde van de dag als je er al 80 km op hebt zitten, toch maar onderweg een kleine hap genomen.
De velden werden door de lage zonnestand steeds mooier en dat haalde de snelheid er wel uit, want dat wilde ik ook vastleggen.



















Om een uur of negen kwamen we in Marboué aan. Gelukkig werden we hartelijk ontvangen en konden we ons verhaal doen. Wat een super aardige mensen en wat een ruimte hebben de fransen in deze streek voor zichzelf beschikbaar, ruim huis en een ruime tuin, met garages.




Pierre en Noëlle zijn ook pelgrimgangers, zij hebben de route vanaf huis tot Bordeaux gelopen en gaan in de herfst verder.




Pierre onderhoudt de routepijlen en zorgt dat alles goed te vinden is. De volgende ochtend ging hij dus ook weer op stap.


Na een overheerlijke maaltijd, had ze toch nog maar even snel gemaakt, zijn wij gaan slapen.
Wederom een onrustige nacht voor mij, gelukkig voor Alie niet.

Location:Maison Pierre - Noëlle Laurent

Geen opmerkingen:

Een reactie posten