Gezellige boel en wij genoten mee, kijkend hoe de kinderen speelden en hoe zij naar hun dominante plaats dongen, de ouders beinvloeden met huilen en hun spullen, zoals schoenen laten halen.
Eindelijk helemaal goed geslapen, niet hoeven hoesten, dus de lucht doet hier goed. Alie minder vanwege kramp in haar voet, maar we hadden niet gefietst, vervelend. De volgende ochtend op het balkon de thee gezet en een klein hapje genomen. Om negen uur waren we vertrokken.
De Nederlanders die we daar waren tegengekomen en uit Nieuw Zeeland kwamen moesten om vijf uur met de trein, zij hadden de Camino al ondernomen en gingen nu terug, genoten hadden ze, het eerste deel van de reiss veel regen en wind, het tweede deel in Frankrijk midden en Spanje alleen maar zon, zoals wij. Het beloofd dus veel goeds.
We zaten in Irun bij het station, waar ijzerafval werd opgeslagen.
Het was een hele zoektocht om de juiste weg te vinden, het boekje geeft een wandelroute aan met alternatieven voor fietsers, maar dan wordt dat niet helder beschreven, waardoor je je toch nog vergist. Langs het vliegveld, zoals het boekje aangeeft, maar dat bleek niet goed, kwam goed uit, want zo konden we lekkere croissants kopen in de winkel. Weer terug, veel wandelaars op het fietspad, was overigens al gelijk opvallend dat er veel mensen lopen, net als China en twee jaar geleden in Spanje, zou het de crisis zijn, goedkoop winkelen en er lopend naar toe gaan, maar ook met de lading boodschappen, twee tassen vol, terug.
Uiteindelijk de route N1 genomen, een grote weg met een vluchtstrook, dus op de vluchtstrook rijden, niet verstandig, maar wel handig, de wielrenners deden het ook, waar we er veel van tegenkwamen, die ons ook weer begroetten, wij waren een van hen. Afgekeken hoe zij de invoegstroken nemen en overgenomen. De een gaat er van af, de ander voegt ruim van te voren in.
Wij zijn er maar afgegaan om later weer in te voegen.
Op een gegeven moment de keuze of diep naar beneden of recht blijven en niet stijgen of dalen en de weg vervolgen, we deden het laatste (de wielrenners doen het ook), wat niet mocht, waardoor we in een tunnel kwamen. Gelukkig gaan onze lichten automatisch aan en deden het ook.
Bij de volgende afslag de hoofdweg verlaten, maar waar nu naar toe, links of rechts, de meeste fietsen gingen links dus wij ook. Fout, we hadden rechts moeten gaan. Toen we na een stevige klim boven waren konden we niet meer verder. Leuk, die Spanjaarden leggen een fietspad aan die naar niets leidt.
Dus vragen en dan maar weer terug. We zeggen maar tegen elkaar dat we nog in moeten komen in de manier van schrijven van de route en lezen hoe wegen lopen, een ervaringsmoment.
Terug, bij de stoplichten kwam er een echtpaar aan die ook de Camino fietsten, zo te zien en net als wij twijfelden en onze route op wilden, we raadden hen aan dat niet te doen en onze nieuwe route te volgen.
Het advies namen ze ter harte waar ze ons achteraf erg dankbaar om waren toen we hen later in ons eindstation tegenkwamen.
Het was een pittige dag, maar dat wisten we toen nog niet, ik nam toen nog veel de tijd om te fotograferen.
Balkonnetjes, altijd leuk, zou ze nog beter in beeld willen brengen, maar plaats tijd en locatie dwingen je soms om toch maar door te gaan.
Wat mij boeide en waar ik nog niet achter ben, waren de plastic zakjes aan de balkons, zit er vis in, zit er vuil in, waarom en waarom zoveel?
Er liepen nog steeds veel mensen op de fietspaden en er waren ook veel fietsers, in de tunnels best gevaarlijk.
Uiteindelijk kwamen we bij het strand uit, wat een mensenmassa, nu begrepen we waar ze naar toe gingen, kan mij de tijd nog herinneren dat wij in Amsterdam ook lopend naar het Amsterdamse bos gingen om geld uit te sparen om een hele dag in de zon te zitten. En 's avonds weer terug te lopen of soms de bus te nemen.
We bleken in San Sebastian te zijn uitgekomen, een wereldstad. Wat valt daar veel te zien en te beleven, mooie bouwwerken, veel cultuur, veel mensen, mooie kleuren en een heerlijke sfeer.
Uitkijken over zee.
Een bruiloft vieren in een prachtig gebouw. Dus ook mooi gekleed gaan, zwanger of niet.
De typische Bask met pet.
Uiteraard protest en nog veel meer.
Cultureel centrum.
Toegang tot het strand verraadt veel ouderdom.
Kerk St. Martinus, daar hebben de Spanjaarden wat mee.
Jezusbeeld boven op de berg.
En toen naar boven. Waarom. Omdat de hoofdweg niet voor fietsers geschikt is, dus klimmen van 50 naar zeker 600 meter boven zeeniveau. 10% en dan lang, tempo zakte tot net 5 km per uur, een harloper ging ons voorbij.
Mijn fiets deed het nu goed, kon laag verzet draaien zonder problemen en kon het ook vol houden. Alie haar fiets minder, ze kon twee tandjes lager niet gebruiken, het kleine blad net haalbaar maar in de lage versnellingen bleef hij hangen, waardoor ze te zwaar moest trappen. Na een uur of anderhalf trappen bijna boven, in ieder geval op het kruispunt, waar de toeristen naar het uitkijkpunt gaan en terug. Wij moesten nog door naar het plaatsje Igeldo.
Nog een half uur trappen, minder steiging, maar wel omhoog. Versnelling bijgesteld, waardoor Alie in ieder geval kleiner kon trappen, nog niet optimaal, want het ratelde nog.
Boven aangekomen twee heerlijke koude tonic en olijven genomen. Deed goed. Het was inmiddels vier uur en we moesten gaan uitkijken naar overnachting. De eerste omhoog bleek bezet, de tweede aan het einde omlaag ook bezet, toen naar het volgende plaatsje Orio.
Nieuwe keramiek, maar de fabriek was al lang verlaten.
Orio, overal vlaggen en promotie voor de stad, waarom? Olympische tekens. Later zag ik op de tv. dat zij de sloepenrace hadden gewonnen. Mooi om te zien hoe ze met z'n veertienen, zeven aan elke kant roeiden, de stuurman met een roeispaan de bochten nam.
Mooi van ouderdom en nostalgie. Na drie mislukte pogingen voor overnachting toch maar naar volgende plaats gaan fietsen.
Wederom een klim en nog eens 10 km verder, de klim was beter te doen dan die naar Igeldo.
Hotel bezet, we reden langs een Refugio en deze had nog wel plaats, dus onze eerste ervaring met een grote gezamenlijke slaapplaats wordt morgen gedeeld.
Location:Zarautz
Geen opmerkingen:
Een reactie posten