zondag 21 juli 2013

Dag zeventien, 21 juli Zarautz - Bilbao, 25 km gefietst (Deba) 70 km trein

Gisteren goed geslapen in de refugio, een keer wakker geworden van gegil, iemand die een nare droom had, geen gesnurk gehoord. Ik lag wel op de tocht. In de avond brak het onweer los, de was hadden ze binnen gelegd, maar toch nog te nat om droog mee te nemen.









De ochtend was ik om half zes wakker en er als eerste van de slaapzaal uitgegaan. Ik moest nog over een muurtje klimmen om buiten op straat te komen.
We zaten dicht bij het strand dus kon ik mooi het ochtendlicht aan het strand vastleggen. De jeugd was nog op en liep stomdronken over de boulevard en het strand, een enkeling was in slaap gevallen.



Iedereen bietste om sigaretten. Sommige stelletjes hingen nog wat tegen elkaar aan, andere vielen om van vermoeidheid en dronkenschap.
De schoonmakers hadden het er maar druk mee. Het was zondag,alleen de avondwinkels waren open en die verkochten geen brood, dus toen ik terug was bleek iedereen op een paar na vertrokken. Iets over zeven uur. Alie vertelde dat het een drukte van jewelste was geweest.





















Thee klaarmaken, tassen inpakken en om 8 uur stonden we buiten, het Spaanse echtpaar dat ook op weg was naar Santiago was nog aan het stretchen voordat ze vertrokken.
























Wij kwamen hen later in Deba weer tegen.

Lekkere broodjes kunnen scoren, wat thee en brood gegeten en om negen uur konden we echt vertrekken.

Het was op het voetpad langs de weg druk met wandelaars en trimmers. Veel wielrenners kwamen we tegen.
Mooie uitzichten over het water, trappen naar zee waren boven wit en onder groen. De structuur van het gesteente was mooi zichtbaar en in laagjes opgebouwd.



De route was gemoedelijk, licht omhoog en dan weer omlaag, maar na Ermita ging het toch wel even stevig omhoog, zeker 10 km moeten klimmen van zeeniveau naar 400 meter niet zo erg als laatst, maar wel voelbaar. De versnelling van Alie d'r fiets deed het weer, dus het ging goed. Zweten tot en met, we verloren veel vocht. Op het hoogste punt Itziar dronken we een kop koffie, de koffie smaakt hier goed en kost weinig € 2,60 en soms nog minder.



Van Itziar ging het stevig omlaag, soms met 7 tot 10% daling, dus terug is zwaarder.

Het landschap ziet er uit als in Oostenrijk, veel groen, veel bergtoppen en leuke doorkijkjes.


In Deba vertrok net de trein van elf uur, maar hierdoor hadden we genoeg tijd om het stadje te bekijken en de mensen die elkaar begroeten en de speciale manier van communiceren vast te leggen.
Een hele groep mensen kwam uit de andere trein en ging naar het strand, net Zandvoort zoals dat bij ons vroeger ging.












Met handen en gebaren, elkaar aanraken, manipuleren leer je al jong.






Spelletjes spelen, met een iets zachtere bal dan een kastie of honkbal met de hand om de beurt tegen de muur tennissen.




Wachten op de trein.

Fiets in de trein op de invalideplaats.



Op weg naar Bilbao, waar we wat langer dan de avond of eind van de middag willen zijn, want Bilbao is een bijzondere stad.
Als we zouden zijn gaan fietsen hadden we nog twee dagen nodig en heel veel steile bergkammetjes moeten nemen. Genoeg is genoeg. Voor €7,10 euro zitten we samen 70 km verder met fiets en al.















Balkonnetjes, lantaarnpalen, borden, mensen. Hoewel het er stil is leeft de stad toch.
Onderweg vielen mij de waslijnen met de parasolletjes op, natuurlijk omdat het licht was gaan regenen, anders waren ze waarschijnlijk niet eens open geweest.







Alie had soms een vriendje achter haar aan.



Tja bij een buitenlander valt er vast wel wat te halen.



Citroenplant met een citroen op een balkon.



Overnachting gevonden. De manager maakte een praatje en Alie vroeg of er ontbijt bij inbegrepen was. "Nu wel", zei de man, want hij vond dat als je zo fietste een flink ontbijt nodig had. Wat een praatje al niet doet. En toen op pad. Eerst maar naar het Guggenheimmuseum.









Op weg daar naar toe leuke kunst en fraaie bruggetjes.




































Na museum, overigens ook heel vermoeiend, terug naar hotel en om half acht wilden we wat gaan eten, te vroeg, het kan pas om half negen. Dus in een bar wat tapas en drank genomen.
























Nog wat typische foto's van deze plaats, het geluid wel opgenomen,is ook heel speciaal, veel geroezemoes, druk en luid praten wat in sommige stegen en pleinen heel duidelijk hoorbaar is. Bilbao heeft een speciaal geluid, door straatvorming en groepen die bij elkaar komen.








Deze man probeerde vogelfluitjes te verkopen.


's Avonds nog even wat avondopnames gemaakt terwijl Alie al sliep.









Location:Puente del Arenal,Bilbao,Spanje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten