woensdag 17 juli 2013

Dertiende dag,17 juli st. Christophe - Jard sur Mer, 96 km

Vertrokken uit het kasteel, waar we een fantastisch ontbijt hebben gekregen. Een grote brioche op een plank stond op onze tafel en we konden zelf snijden. Een aantal potten zelf gemaakte jam en wij konden ons te goed doen.
De gastvrouw, vrolijk vanaf het eerste moment, ook toen we haar riepen toen wij aankwamen. Joehoe, riep ze. Ze was ergens op haar landgoed aan het werk, alles stond open, niemand te zien een hondje dat wat aan het blaffen was meer niet. We luidden een grote bel. En na enige tijd kwam ze aanzetten met haar kruiwagen en tuinafval. We werden alleraardigst ontvangen vrolijk pratend in rap frans, een wat oudere dame, schat in de zeventig. Wat een ervaring is dat, een kasteeltuin inrijden en dan de bel luiden om te melden dat er iemand is.
Een sfeer om nooit meer te vergeten.




De nacht brachten we door in een mooi oud ledikant, niet al te breed, maar we pasten erin en slapen doen we toch wel na een dag fietsen. De kamer bevatte veel oude nostalgische en kitscherachtige attributen, licht, behang, schilderijen en meer.



De ontbijtzaal was een oude historische kamer, alles van hout met oude schilderijen, kasten, vitrine met zilver, eiken vloer in visgraat.
Te weinig foto's want hij wil ze niet inladen.
Uiterst vriendelijke mensen, bij het weggaan kwam de heer des huizes afscheid nemen, kijken hoe de tassen op de fiets gingen, onbegrijpelijk vond hij het het dat wij zo' n ondernemeing ondernamen, maar tegelijk ook bewondering.










De route was niet moeilijk, weer windje mee, heuvel op heuvel af, happen en blazen was het weer. Een geweldige ervaring om de oceaan te zien. In eerste instantie valt hij niet op, windstil, de lucht en het water lijken een geheel, de bootjes op het water en naarmate we dichterbij kwamen ook het zand deden ons geloven dat we nu echt aan het strand en de zee waren.
Toch een heel ander publiek dat hier rond liep, leek wel relaxter.
Overigens merkte je aan het landschap al veel veranderingen weer, meer veeteelt, graslanden, grotere stallen en beter onderhouden huizen.



















Eerst de aankomst gevierd met een kop koffie, daarna lhet fietspad langs het strand gevolgd. Moesten wel eerst wennen aan de route aanduiding, waardoor we af en toe toch nog fout gingen. Soms ook goed, want dan kwam je weer door bijzondere natuurgebieden, veel moerasgebieden met mooie slingerende fietspaden. De Nederlanders die wij ontmoeten en van Bordeaux af waren gekomen waren enthousast en vroijk over hun tocht, het moet dus goed komen.





Een paar keer gingen we voor niks de richting van het strand op waar we niet verder konden. Geen probleem. Gewoon weer terug, maar weer zoeken naar de paaltjes met de routeaanduiding die af en toe opeens niet meer te vinden waren.



















Na 80 km gestopt, maar dan een overnachting vinden.Naar de VVV. Vragen naar adressen en een kaart, als ze nu gelijk markeren waar we die adressen kunnen vinden dan schiet het tenmiste op, maar nee, eerst zelf zoeken en dan wederom na een uur zoeken vragen en uiteindelijk wel markeren, maar geen resultaat. Gelukkig wist een van de eigenaars van een Chambres d'hotes ons te vertellen dat er een Gites was langs een bepaalde weg, Combes, gebeld en er was plaats. Nog 1,5 km fietsen en we waren er.
De kamer was nog vrij. Na heel wat heen en weer praten begrepen we dat er vanavond een soirée was. Wat dat inhield was niet gelijk duidelijk, maar uiteindelijk begrepen we dat dan iedereen van de camping en huisjes bij elkaar gingen zitten en samen hun aten, met drank, barbecue, zang en gezellig praten. Wat een ontmoeting, ongedwongen met iedereen gesproken, gedanst en heerlijk gegeten.
Kregen eerst een aperatief van de eigenaar, soort sterke rosé. Later rosé gemengd met siroop, lekker fris. Drinken de fransen veel als het warm is.




























Wat een avond, zo gezellig en ongecompliceerd dat je bijna niet kan geloven dat dit ook nog bestaat, iedereen wilde weten waar we vandaan kwamen, wat we deden en waar we naar toe gingen. Je werd helemaal opgenomen in de sfeer, zelfs gingen ze dansen.



























Ben ik nog vergeten te zeggen dat de eigenaar van de camping, resort, zijn auto kapot reed op de parkeerplaats waar hij onze inkopen mee nam in de auto, zodat wij niet zulke zware tassen mee hoefden te nemen. Hij was kennelijk zo in de war, dat hij de auto in plaats van in zijn achteruit in zijn vooruit zette en over het drempeltje reed , waardoor de voorbumper bleef haken achter de drempel toen hij achteruit reed.
Om één uur gestopt met feesten en naar bed gegaan.

Location:Chemin des Combes, Residence Romaric, Jard-sur-Mer,Frankrijk

Geen opmerkingen:

Een reactie posten