Hoe gelukkig kan je zijn?
De zwaluwtjes vliegen laag over de tarwe velden met hun speciale geluid, in de verte hoor ik een krekel zijn best doen in de verre verte het geluid van een dorsmachine met af en toe het piepende geluid als hij de maaibalk omhoog doet en achteruit rijdt verder is het stil, de wind is gaan liggen een hond nog zacht te horen, "Pierro, chien, ici", roept zijn baas. Opeens een aanzwellend geluid alsof er een straaljager laag overvliegt maar niet te zien is, blijkt de teein te zijn die verderop diep in het dal zijn baan heeft. De zon zakt langzaam onder, de eenden met moeder voorop kruipen snel door het hoge gras naar het erf waar ze de nacht gaan doorbrengen.
Korenvelden en tarwevelden wuiven,
de zon kleurt roder en roder.
Zo lopend zie ik de lijnen van het graan meer en meer zichtbaar worden wijzend naar de horizon, waar een watertoren de wacht houdt.
Deze unieke beleving, nadat we een overheerlijke boerenmaaltijd hebben genoten van de gastvrouw en gastheer van de chambre d'hôte. Kip verse aarappeltjes, licht gebakken met salade. Als apperitief een eigen gemaakt wijn met brood en eigen gemaakte pathé.
Als afsluiter kaas en fruit de mer, verse vruchten.
Zo lopend denk je dan, waarom hier op dit moment, genoetend van de stilte, waarom zaten we nu niet in Tours wat ook mogelijk was. Maar omdat we laat zijn weggegaan, onderweg getreuzeld hebben en de route vooral het laatste de route hebben gemist, zijn we hier uitgekomen en mogen we genieten van deze mensen en hun stille landschap.
Wat is er vandaag weer gebeurd?
Nacht wederom onrustig, Alie sliep als een blok in en moest wakker gemaakt worden, we zouden er om 8 uur uit gaan en deze dag even rustig aan doen.
Wederom gezellig zitten praten in het frans, duits en af en toe engels, maar we kwamen er uit.
Lekker frans ontbijt, heerlijk brood en lekker jam, kop thee.
Natuurlijk wat gegevens uitgewisseld en op de foto.
Pierre ging om negen uur op pad met kwast, stickers, verf en een sikkel.
Wij vertrokken om iets voor tienen, lekker laat, maar we hadden geen haast.
De voetbrug over de Loir over en terug naar de route.
Eerst nog door de heuvels en korenvelden, later omlaag langs de Loir
Het waaide vandaag nog harder dan gisteren en was tegen de wind in zelfs fris, dus trui aan om niet nog meer verkoudheid op te lopen.
Toen we wind in de rug hadden, weer op de route zaten werd het zelfs te warm, trui weer uit. De Noord-Oosten wind blies ons vooruit, nog steeds met de electrische fiets dus.
Al snel zaten we in Châteaudun, daar wat boodschappen gedaan, koffie gedronken en weer op pad.
In Châteaudun hadden we twee jaar geleden, twee fransen geholpen, omdat er een van hen met een kromwiel aan de kant stond, zij was met de fiets over de kop geslagen toen ze de berg af kwam zetten. Zitten daar ook zeer gevaarlijke bochten in.
Zeker een uur gesleuteld, maar was toen wel gelukt, hadden ook aan kunnen gaan, maar je kan niet alles.
Het kasteel op de foto gezet en verder weer omlaag naar de Loir.
Vanaf nu alleen maar langs de Loir, veel schaduw.
Ik had behoorlijk last van een tranend oog, waardoor ik niet goed kon lezen en dus ook geen kaart las, en mij concentreerde op de weg. Met een oog dicht kan je o fietsen, alleen geen diepte en snelheid goed inschatten, maar gaande weg vond ik daar ook wel een trucje op, knipperen en als het erg druk werd, wat het zelden was met beide ogen kijken. Nu mijn linker oog dicht is, kan mijn linker hersenhelft de slaap die het te kort kwam mooi inhalen. Was dat maar zo.
Het ging rustig, de weg was mooi, bijna geen verkeer, wel anders dan de vorige keer, toen waren we hier in het weekend en was het er erg druk.
Onderweg een broodje langs de Loir genomen, ook hier weer viel de stilte op.
Bij het plaatsje Montigny-le-Gannelon waar in de rotswand waar sinds de stenentijd holwoningen gemaakt zijn, die nu nog bewoond worden.
Niet lang hierna kwamen we aan in Vendôme, erg druk, maar wel een gezellige stad, ed kerk in stempel halen, wat foto's maken en een terrasje doen, om daarna weer te vertrekken naar onze volgende bestemming.
Wegomleggingen, die we negeerden en maar goed ook want nu konden we gewoon doorrijden zonder te zoeken.
Moet je daarna wel de juiste afslag nemen en niet rechts gaan als je links moet, dus toch i. Het andere dal gekomen en dus twee keer klimmen en kilimeters verkeerd uitkomen. Balen, hoewel het leverde wel deze bijzonder ontmoeting in de Chambre d'hôte.
Location:Chambre d'hôte, les Hayes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten