Metalen schild als rotonde midden op straat, maar het was zo stil dat er totaal geen verkeer was, zodat ik het kon fotograferen.
Lekkere straatmuziek bij het Chateau.
In de slotgrachten drijven poppetjes, mannetjes,, de een met een drijfbandje de ander net met z'n hoofd boven water, omdat ze bewegen lijkt het net echt. In de stad een groot kunstwerk op een centraal plein met allemaal mannetjes, kon niet zo snel ontdekken wat de betekenis ervan was en wie het gemaakt heeft.
Was wel veel belangstelling voor.
Nadat we uitgeslenterd waren, lekker buiten wat eten, genoten van het eten en de mensen die langs kwamen.
Nog even een kerk bekeken en de gebouwen bekeken, met de bijzondere balkonnetjes.
Goed geslapen geen problemen.
De volgende ochtend rustig aan doen, want de VVV gaat pas om 10 uur open, dus zelf ontbijt klaar gemaakt en alles rustig aangedaan.
Hadden we maar eerder geweten dat de band beneden inde garage lek stond. Pas toen alle tassen er weer op zaten en we reden voelde ik dat mijn band raar deed, alsof hij lek was, kan toch niet we hebben antilekbanden. Gisteren wel door glas gereden. Aan het begin van het traject had iemand die een hekel aan fietsers heeft waarschijnlijk over het hele fietspad glas gestrooid. Niets gemerkt tijdends het fietsen. Had de banden net na het gebeuren gecontroleerd en niets gezien. Het was gisteren wel meer dan 30 graden en het asfalt was op sommige plaatsen aan het smelten, soms er doorheen en dan hoorde je het spatten van het natte asfalt, mogelijk een steentje aan de zijkant bijven plakken en die is dan bij een kuil er door heen gegaan, want aan de zijkanten zit geen extra kevlar.
Alie naar de VVV en ik de fiets omkeren, bij het omkeren breekt mijn schelp van Samtiago, jammer, maar het gat kon ik niet vinden, de band liep zo snel leeg dat je niet hoorde waar het was, buiten te veel lawaai van verkeer, dus het ging niet goed. Nieuwe band voor de zekerheid, wiel los, rem los. Daarna was het zo gedaan. Alleen waar zat het gat, de binnenkant van de band niets te vinden. Wiel er in, omkeren en dan verdraai ik mijn rug, balen, nu oppassen en niet nog een keer verkeerd tillen, want dan heb ik drie dagen een stijve rug.
Alie was net terug toen ik alles er weer op had, toch maar even samen gekeken waar het lek zat en toen kwam ik er achter dat er mogelijk toch nog glas in de band kon zitten, dus weer omkeren en opnieuw de band testen, gelukkig of helaas niets gevonden. Het schoot vandaag niet echt op, was inmiddels al 11 uur geworden, dan maar koffie drinken, leuk tentje en toen zag Alie een grappig bord.
Naar onze volgende locatie, er moest een fietsenwinkel zijn die kaarten van de route had die wij gaan rijden had. De Odyssee-route, na heen en weer rijden, want het was in een ander gebouw, bleek hij dicht te zijn.
Om een uur of 12 reden we langzaam Nantes uit, te laat om nog ver te komen. Gelukkig de route goed uitgetekend en we verlieten Nantes zonder al te veel problemen. Toen we Nantes uitreden in een behoorlijk tempo, omdat we wind in de rug hadden en de weg langzaam omlaag ging, reed er een franse enthousiaste fietser mee, die ons van alles begon te vertellen. "Om aan de kust te komen hoef je alleen maar rechtdoor, jullie komen toch niet helemaal vanuit Nederland en gaan toch niet helemaal naar Santiago?
Hoe ga je dan terug enz. Enz. Klonk wel gezellig achter mij met Alie en de fransman, die midden op de weg bleef rijden, het verkeer moest er maar omheen.
Hij wees ons op een oude kerk uit de tijd van Karel de Grote waar we beslist naar toe moesten gaan.
Even gestopt en hij kon aangeven op de kaart waar dat was.
Uiteindelijk reed hij toch maar door.
Was weer prachtig weer, erg heet en weinig wind, de zaden van de brem hoorde je open knallen als je er langs reed.
Prachtige structuren in de stenen, onder de originele, boven de gerestaureerde.
Achter de kerk een prachtig park.
We kwamen er aan en het was gesloten, om drie uur ging het open, maar ze zagen ons staan en openden hem eerder.
Om drie uur vervolgden we onze tocht nog maar net 25 km gereden, het schoot vandaag dus niet op.
Het was een golvend landscahp met veel wegen met vals plat, daar bijt je je op stuk als je je niet aanpast. Het is net alsof je handrem is aangetrokken, je tegenwind hebt of iemand aan je fiets hangt en je met te zachte banden aan het rijden bent. Gelukkig waren het allemaal stukjes van 7 of 9 km, waardoor je een mooi richtpunt had, hierdoor schoten we toch aardig op en kwam de kust in zicht, de onweerswolken begonnen zich op te bouwen en konden wel eens om een uur of vijf losbarsten, dus op tijd stoppen.
Bij onze middapauze, zagen we het al donkerder worden.
Toen we St.Christophe in reden besloten we om nu echt naar een overnachting uit te gaan kijken was inmiddels vier uur en als het niet zou lukken was het al snel vijf uur en dat was te laat. Na onze derde aktie van vragen zoeken reden we tegen een kasteel aan met Chambres d' Hôtes.
Wat een prachitge locatie en wat een unieke ervaring weer. Het kasteel bevat heel veel gangen en kamers, trappetjes en ommetjes, een spook kasteel gelijk, maar helemaal origineel ingericht, net een museum.
We waren nog maar net binnen en het begon het keihard te regenen, duurde ook maar een kwartier en daarna geen regen meer.
We mochten buiten picknicken, maar ze zorgden niet voor eten. Na de reparatie van de fietsen, schoonmaken en controleren en het douchen in de winkel aan de overkant inkopen gedaan. Wijntje erbij en lekkere salade was voldoende.
Zowaar na afloop samen nog een spel jeu de boules kunnen spelen.
Dit is een prachtige locatie, goed om te onthouden.
Morgen richting de zee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten