vrijdag 19 juli 2013

Vijftiende dag, 19 juli la Rochelle - Irun, 600 trein km'ers

Vannacht een keer wakker geworden om het besluit te bevestigen dat we morgen met de trein verder gaan, niet naar Bordeaux of Biarrtiz, maar gelijk naar Irun. Jammer voor de ontmoetingen die we nu gaan missen, maar als we er ooit willen aankomen, dan is dit de enige manier om het te halen. Uiteraard is de weg, het onderweg zijn het belangrijkste, maar een eindddoel voor ogen houden helpt wel.




Goed, eindelijk heel goed geslapen zonder te hoeven hoesten. Het bed was uitstekend geen spierpijn of rugpijn, kussen zacht en comfortabel.
Wel vreemd om de fietsen in de kamer te zien staan.
's Ochtends een broodje gehaald met vers fruit. We hadden geen haast en maakten geen haast, een dag van avontuur met de franse spoorwegen tegemoet.
In la Rochelle was de uitverkoop begonnen, straten waren afgezet, de winkeliers stalden hun waar buiten uit. Vanmorgen nog lichte regen, druppels die je wel voelt maar op de straat niet ziet, bedekte lucht.
Toen we naar het sation reden werd het al weer zonnig, het beloofde dus toch weer een warme dag te worden.



Mooi groot station. De informatiebalie bleek ook verkooppunt en voordat we het wisten hadden we een kaartje naar Irun gekocht, fietsen konden gratis mee, we kregen reductie omdat we boven de 60 waren, voor het eerst dat leeftijd een voordeel oplevert.
Kregen een informatieboekje mee. De prijs van een ticket per persoon € 41.
De trein vertrok over ander half uur en we zouden vanavond, als alles goed gaat om een uur of 5 in Irun kunnen zijn. Mooier kon dus niet.













Koffie drinken tegenover het station, wat straatfoto's maken van de treinreizigers die oversteken en afscheid nemen en wachten.



















De vragen over welk perron en hoe er te komen, waar de fietsen te plaatsen werden opgelost. De fietsen met bagage konden via een rijplank naar beneden. De fietsen werden in de trein opgehangen aan beugels, voor de zekerheid een voortas onder het achterwiel gedaan, zodat hij niet alleen met voorwiel aan de beugel hing.
Op een bank achter ons konden we gaan zitten.



Hij vertrok op tijd. Mooi landschap gleed langs ons heen, dit hebben we gemist, maar bij Rochelles stonden we een uur stil, nu zullen we de aansluiting missen en hoe dan verder?
Alles in rap frans en onduidelijke reacties.
We wachten wel af.








Bordeaux St.Jean veel te laat aangekomen, omdat er een "person"op het spoor aan het navigeren was. De conducteur schreef netjes voor iedereen op hoe laat de volgende trein vertrok met treinnummer.

In Bordeaux aangekomen leek de tijd wel terug gezet te zijn, een oud station met uitsluitend gewone smalle trappen waardoor we al knijpend in de remmen de fiets via de trap naar beneden moesten brengen. De stationschef kon of wilde ons niet vertellen waar een lift was.
In de stationsgangen via andere gangen vonden we een lift, zodat we naar buiten konden. Voor het station naar een brasserie gegaan voor een kopje thee, welke we snel naar binnen moesten werken, omdat de volgende trein al zou arriveren. Roltrap naar beneden en trap weer omhoog tillen, met alle bagage erop. De trein had vertraging waardoor we in gesprek kwamen met een dame en kinderen die vandaag op vakantie gingen naar Dax.

Een lange trein kwam aan, waarvan ik weet dat er delen een andere richting uitdgaan. Toen we in wilden stappen kwam de aardige dame ons waarschuwen, maar de hele trein bleek naar onze bestemming te gaan, extra lang.



Toen we binnen waren was er geen mogelijkheid om de fiets ergens op te hangen, ze blokkeerden de ingang, waardoor mensen begonnen te mopperen.
"Dit is niet toegestaan, je moet helemaal naar voren naar de eerste wagon," kwam een perronchef ons vertellen, de laatste in dit geval.
Daar aangekomen, intussen vragen of het juist was en of ze nog wilden wachten aan de verschillende mannen en vrouwen met pet.
Dat kon. Bleek ook daar het gangpad vol te staan, de trein was overboekt en de fietsen moesten in de gang.
Met hangen en wurgen kregen we ze binnen. Er was nog een fietser, gelukkig kwam hij uit België yen kon ons helpen.
In de eerste klas was nog wel veel ruimte en als Alie haar fiets daar zou zetten, dan kon mijn fiets in de gang. Toen ik daarmee bezig was zat er een man scheef in op zijn stoel met zijn been dwars, zodat je er moeilijk langs kon zonkder hem aan te raken of te stoten, toch bleef hij zitten. Ik dacht nog: "Blinde ga eens op zij, je ziet het toch", maar hij was echt blind en zag dus niets en voelde alleen een hoop gedoe naast hem, gelukkig had ik het op tijd in de gaten.
De WC was op de gang waar twee fietsen voor stonden. Een oudere man kwam langs en constateerde dat dat niet ging. Hij zei voor de grap dat hij van de gendarmerie was en kwam controleren. Hij ging terug. Toen een klein meisje, ook onverrichter zake terug, maar daarna kwam een van de twee blinden overeind en wilde erlangs. In mijn beste frans vertelde ik dat de doorgang geblokkeerd was. Hij geloofde het niet en liep tegen de fiets te duwen. De deur die met een automatisch slot open ging en weer dicht ging, viel natuurlijk tegen hem aan.
Onmogelijke opgave. Hij moest nodig en hoe stuur je hem terug zonder dat het te nat zou worden in die coupé. Het zweet stond al op mijn rug, mijn armen dreven van het zweetvocht, de airco deed het niet meer, het was inmiddels tegen de 35 misschien nog wel warmer geworden in heel Bordeaux, wat een klamme boel.
Gelukkig kwam ik op een idee. Als zij toch blind zijn dan kan ik ook wel een fiets voor hun neus zetten, hebben ze toch geen zicht op, dan is het pad vrij en kan iedereen erdoor en wij gingen eerste klas tegenover de fiets zitten, want die twee stoelen haden ze vrij gelaten, om de blinden wat ruimte te geven.

Wel geprobeerd de blinden te waarschuwen voor de fiets die op z'n kant stond, want als de trein een scherpe bocht naar rechts zou maken, wat ze meestal niet doen, zou de fiets op hem vallen zodat hij maar voorbereid was op een eventuele shock.
Nu wachten wat de conducteur ervan zou zeggen. De komst van de conducteur werd ons duidelijk uit het drukke bewegen van de blinden. Die begonnen opeens de kaartjes te pakken, wij hadden hem nog niet eens in beeld en zij wisten al dat hij eraan kwam, geluid, het knippen van de kaartjes was hun signaal.
De conducteur keek en zag onze vertraging en vond alles goed. Naarmate de trein op gang kwam werd het wat koeler. De airco werkte. Heerlijk stil in de eerste klas.





Met een uur vertraging kwamen we aan in Hendaye, een duitse toerist vertelde ons over zijn ervaringen in Spanje, hij ging door naar San Sebastiaan, wij bleven in Irun. Het eerste de beste pension geboekt.
En nu douchen en eten inmiddels 8 uur.

Location:Trein van Rochelle naar Irun

1 opmerking:

  1. Hallo Hans en alie,
    Hans jij breng jou sportiefsten met deze trein naar zee.
    Dan je met de taxibus of taxiauto naar hotel.
    Jij rijdt met jou sportfietsen rooster naar zee.
    Jij stuur mooi huis bij spiegel in het water of spiegels glas huis.
    Ik heb mooie schrilderen huis ligt spiegels glas maken,
    Jij maakt mooi foto's

    Groetjes van Sandra,

    BeantwoordenVerwijderen