Gezellig zitten praten in Frans en Engels, af en toe kreeg ik weer een hoest aanval, buitengewoon lastig, meestal 's ochtends en 's avonds, zeker als je een gesprek begonnen bent, maar ja het is niet anders.
Mooie locatie aan de dijk gisterenavond nog wat foto's gemaakt.
Vanmorgen de boederij nog beter bekeken.
Om kwart over negen vertrokken. Dit keer maar op de gewone fiets en niet de electrische genomen. Veel wind tegen en aanvankelijk lichte wind naar mate de dag vorderde steviger tegen. We hadden verwacht uitsluitend langs het water te kunnen fietsen, maar helaas, soms werd de route verkeerd aangegeven, stond er rechtdoor, bedoelden ze de weg blijven volgen, maar je moest dus wel rechtsaf ipv rechtdoor op het grind en bospad, gelukkig niet al te ver omgereden, maar je trilde wel door elkaar, tassen stuiterden op de fietsen. In de bossen werden we door zwermen muggen en vliegjes aangevallen. Er verschenen steeds meer wijngaarden en fruitbomen. De streek veranderde, overal werd Anjou aangeprezen. In elk dorp of stad waar we kwamen werd er feest gevierd, stalletjes, muziek e.d.
We hadden gehoopt dat alles vlak zou zijn, maar dat was zeker niet zo, je werd vaak omgestuurd en moesten daardoor ook heel wat stukken klimmen. Maar als we zicht hadden op de Loire was het wel heel mooi, vooral bij
Candes St. Martin, aan de overkant op de heuvel een prachtige kerk en kasteel.
Bijzonder plaatsje Candes St. Martin, als je er zo doorheen rijdt heb je dat niet in de gaten. Erg druk, veel verkeer en mensen, leuke straatjes en fraaie kerk met slot, maar vandaag 14 juli dan denk je al snel dat het daarmee te maken heeft, maar om een of andere reden schoten we maar niet op in dit plaatsje, dan weer fietsen verplaatsen, kerk wel of niet in, toch maar doen en absoluut de moeite waard, bijzondere entree en voorportaal. Het licht viel heel mooi in de kerk en daar was het graf van St Martin met relikwieën.
Het straatje was ook genaamd Route de Compostella.
Koffie drinken weer een gehannes met de fietsen, maar een leuk tentje gevonden met slechte koffie, waar ze geen WC hadden en weer terug door de steegjes naar een openbaar toilet en toen vielen de stokrozen in de steegjes en beneden de promenade op. Dus toch nog een keer terug en alles bekijken.
De dame die boos was dat wij onze fietsen voor haar raam hadden gezet, waar haar brood lag.
Of in een van de straatjes een dame met een klein hondje en twee kleintjes in een buidel op haar buik.
Ik begon net van mijn fiets te houden, hij liep zo lekker, dat ik er gewoon van genoot. Onderweg nog wel even bijna gevallen, omdat ik een bocht te krap nam en daar ging het denk ik goed mis, de kabel van de voorbladen was achter het nokje los geschoten, want ik kon niet goed schakelen. Karweitje van niks, maar er was ook een steuntje van de voordrager verdwenen, waarschijnlijk tijdens de triltocht. Dat vroeg om een serieuzere aanpak en gelukkig alles binnen een kwartier kunnen fixen, tassen eraf, tie rips en extra boutjes deden de rest. Afstellen van de derailleur kostte een paar keer stoppen, totdat die ook goed was afgesteld. De gang was er al een beetje uit maar nu helemaal, dit werd een dag van zwoegen.
Accepteren en niet verzetten, want dan ga je je ergeren en gaat het fout.
Onderweg genoten van de Loire, de grotwoningen in de rotsen. Een prachtig gebied, veel zandbanken en eilandjes in de Loire, laag water, men kon er op sommige plaatsen gewoon in lopen, veel leuke bootjes, zeilbootjes, kano's een echt zomervakantie gebied.
Een kapelletje Notre Dame.... tegen gekomen, waar iedereen even naar binnen ging.
Onderweg kwam er een wielrenner bij mij staan toen ik net een foto had genomen, of ik problemen met mijn fiets had? Hij had mij al eens eerder zien sleutelen. Nee dit keer niet. Een wat oudere man in de 70 die nog heel hard kon fietsen. Hij vertelde dat hij met Jack Anquetil en Raymond Poulidor had gereden, maar nu nog fietst om vooral fit te blijven en geen buik te krijgen. Hij zag er heel vitaal uit en zei ik ga er vandoor en reed er inderdaad heel snel van door, om naar de tour de france in een café te kijken. Bij het volgende restaurant op de hoek kwam ik hem tegen bij het afrekenen, kom bij me zitten dan kunnen we de tour bekijken. Nee sorry, ik wil nog verder.
Bij St-Mathurin-sur-Loire moesten we de brug over de Loire nemen, eerst er onder door en dan aan de andere kant omhoog. Op de brug werd het vuurwerk voor vanavond klaar gemaakt, zag er indrukwekkend uit, als je je realiseert hoe lang deze brug is.
Nu verder aan de andere kant, de rivier maakt een bocht waardoor we nu iets minder tegenwind hebben, meer wind van opzij.
Verder naar Anger, een treintje maken door dichtbij elkaar te fietsen, ik op kop, Alie in mijn wiel en zo tegen de wind in, dat fietst het meest efficiënt, we gingen zo tegen de 23 en af en toe boven de 25 km per/u door, dat schoot op. Op zoek naar een overnachting. Chambre d'hôtes in La Danguernie was complet, dus belde ze voor ons naar een hotel in Trélaze, die wel plaats had.
Ondanks alles toch weer 84 km afgelegd. Het hotel is prima. Heerlijk zitten eten en omdat de hoest niet wilde stoppen maar naar de kamer gegaan en het damesvoetbal bekeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten